First day at work

Ik wilde eigenlijk mijn blog beginnen met ‘ WAUW!!! WAAAUWW!!! WAAAAH’, maar toen realiseerde ik me dat mijn vorige mail ook zo begon. Dus bij deze:

ZOOOOOOO HEEEEEEEE wat is het hier mooi!!! Type even bij Google ‘BallenIsles Country Club’ in, kijk hoe mooi. Ik zal je een geheim vertellen… Het is in het echt nog mooier. Bizar hoe mooi alles hier is. Ik heb wel eens gezegd dat Club Med Kani in de Malediven een paradijs is. BallenIsles is ook een paradijs, maar dan in plaats van een eiland in de zee, een eiland in een HUGE golfbaan.

Onze eerste werkdag begon met om 8.30 uur bij het punt te staan waar de shuttle van onze werk ons zou ophalen. Toen we bij BallenIsles aankwamen, stonden daar Jackie en Celia ons op te wachten. We gingen een vergaderruimte binnen. Hier begon de langste luistertoets die ik ooit gehad heb. We hebben 6 verschillende video’s moeten kijken. De ene interessanter dan de ander. Begrijp me niet verkeerd, ik wilde wel alles weten, alleen duurde het zo ontzettend lang. Bijna zo lang dat ik tijdens het luisteren ging nadenken over allerlei andere dingen die ik nog zo graag wilde weten.
We waren blij toen we tussendoor een tour kregen. Zo mooi en zo groot dat het hier is.

We hadden zelf afgelopen dagen goed gekeken hoe ze in restaurants serveerden. Een van de dingen die ons opviel was dat ze, als we nog bezig zijn met ons eten, de rekening al op tafel leggen. Zeg hallo, we zijn nog niet klaar?! We vroegen onze betrouwbare taxivriend hoe dat zat. Het blijkt dat je, als ze dat doen, kan aangeven dat je nog niet klaar bent door dat te zeggen. Dus eigenlijk kortom; we zijn niet klaar dus neem die bon weer mee. Cultuurverschilletje numero uno? Laten we maar hopen dat wij dat niet hoeven te doen…

Onze laatste vakantiedagen waren overigens heerlijk. Veel bij het zwembad gezeten, de shopping malls bezocht, ons huisje versierd met foto’s en knutselwerkjes. We hebben ons gezonde kleurtje terug. Wat we helaas ook kunnen vertellen is dat we de muizen in warme landen hebben; kakkerlakken. Ja… gil het maar uit en huil maar in een hoekje… Dat hebben wij ook gedaan… Het is verschrikkelijk. Maar! Niet getreurd, we hebben er al een hoop gedood met ons meesterlijke gifspul. Wel jammer dat ons verteld was dat er een gifbestrijder aan het eind van de dag zou komen. Hij kwam niet. We moesten er wel de hele dag voor thuisblijven. Om 18.00 uur was ik het zat en ging naar het appartementen office en daar vertelde ze mij dat hij vandaag niet kwam maar maandag. Het was toen woensdag… We werden gek, belde Celia om te vragen of ze niet wat kon doen voor ons. We hadden zelf toen al 3x gif gespoten. Celia zei dat ze of einde van die dag kwamen of donderdag om 8 uur. Die dag kwamen ze niet maar vervolgens vertrouwden we erop dat ze dus wel om 8 uur ’s ochtends zouden komen. Forget it, ze kwamen niet en we stonden voor niks zo vroeg op. Balen. Weer zelf gespoten uiteraard want onze vriendjes mochten natuurlijk niet denken dat we ze vergeten waren.
Er is uiteindelijk iemand langs geweest om dat gif af te leveren, precies dezelfde die wij al aan het gebruiken waren. Oke top. Thanks for your help..

We hebben ook ons eerste verjaardagsfeestje gehad. Amber was donderdag jarig. Talisa en ik wilde haar natuurlijk met van alles verrassen. Dit was best lastig aangezien zij zo ontzettend nieuwsgierig is en we met z’n drieën wonen. Het was heel moeilijk om te overleggen en te regelen. Maar missie is gelukt: Am is verrast en heeft een leuke verjaardag gehad. Over twee weken weer de volgende! Laat die roze ballonnen en roze slingers maar hangen. Ik realiseer me de laatste tijd steeds meer dat niet iedereen ouder wordt. Ik vind dit heel erg en het motiveert mij nog meer om het beste van mijn leven te maken. Sommige mensen leven maar 12, 16, 18 of 21 jaar. Ik word nu bijna 23 jaar. Ouder worden leek verschrikkelijk te zijn. Maar ik ben er trots op; Yes weer bijna een jaar erbij! Weer een jaar ervaring erbij!



Share the love.