Oh nee nog maar 8 maanden te gaan!

Holaaa!

Man man man, we zitten hier alweer 2 maanden. Zeg als elke maand zo snel gaat dan ben ik zo weer terug in Nederland! Niet dat Nederland zo erg is hoor. Ik mis natuurlijk wel soms, heel klein beetje, mijn Nederlandse leven. Maaarrrrr… Ik blijf nog even hier in het zonnige Florida!

High season gaat bijna beginnen. Er komen steeds meer medewerkers aan, sommige moeten nog een hele training doen en anderen hebben hier al een keer gewerkt. The Fountains, het appartementen complex waar we wonen, wordt steeds drukker met gekke BallenIsles medewerkers. Ze komen nu vooral uit Engeland, Ierland en Zuid Afrika. De meiden en ik zijn de enige Nederlanders en zullen de Dutch Team hier voortzetten.

Telkens wordt ons verteld dat de echte members nog terug moeten komen. En dat die toch echt een stuk lastiger zijn. Potverdorrie, was ik net zo trots dat alles goed ging… Zucht, ach meer dan je best doen kan je niet. Ik had laatst wel een dipje; ik word vaak Hostess gezet. Dat houdt in reserveringen, to go bestellingen aannemen, verwelkomen en gasten tafels toewijzen. Non stop lachen, wat ik natuurlijk niet erg vind. Het moeilijkste is nu nog dat ik de members bij naam moet kennen. Ik ken er al een paar, maar lang niet iedereen. Yep, dat is een van mijn doelen hier. Namen van de meeste members weten. Allemaal leuk en aardig dat hostess, maar ik wil zo graag meer leren! Tja hoe geef ik dat aan, zonder onbeschoft te zijn, wat wil ik leren? Moet dat per se nu? Ik heb nog 8 maanden… ja zo ging het nog even door in mijn hoofd. Ik heb me nu voorgenomen dat ik gewoon alle kansen pak die ik pakken kan. Als ik hostess gezet word, dan probeer ik een ‘outstanding!’ hostess te zijn. En als ik een wijk tafels heb, dan probeer ik een ‘outstanding’ tafelbedienster te zijn. Misschien mag ik dan wel nog een andere functie proberen? Chef next time? ;)

Ik heb mijn eerste event meegemaakt! Het Joodse Nieuwjaar! In het main gebouw, super mooi gebouw van BallenIsles, was een buffet opgezet en kwamen Joodse members hun Nieuwjaar vieren. Op elk tafel stond een kaars, een bordje met appelstukje en honing en een speciale rode wijn. Sommige members gingen met de hele tafel staan, beetje gebogen en zongen een lied of zeiden happy new year! En staken dan de kaars aan. Het stukje appel wat iedereen kreeg stond voor een nieuw zoet jaar. Joodse mensen staan hier dan wel bekend als lastige mensen, maar voor sommige heb ik heel veel respect. Ik heb hier een koppel ontmoet. Super lieve mensen. Helaas hebben zij wel iets verschrikkelijks moeten meemaken in hun leven. Ze zijn namelijk overlevenden van het concentratiekamp Auschwitz. Ik kan het zelf amper geloven dat ik deze mensen bedien. De man van dit koppel heeft ook in het verleden een interview gedaan en dat kan je terugzien. Ik moet hem nog afkijken, wat ik zeker ga doen. Ik wil deze mensen het liefst een hele dikke knuffel geven. En ik krijg tranen in mijn ogen als ze me zeggen hoe goed ik het doe en dat ze zo blij zijn als ik hun bedien. Onbeschrijflijk wat zulke mensen met je kunnen doen.

Om niet te emotioneel deze blog af te sluiten zal ik met een big smile vertellen dat de meiden en ik gisteren naar Miami zijn geweest. Het was zooooooo gaaaaaaf! Ik had de eer om te rijden en vond dit prachtig! Heel spannend maar alles is goed gegaan! We zijn eerst naar een super grote mall geweest in Fort Lauderdale. Daarna naar het strand van Fort Lauderdale en toen zijn we naar Miami gereden. We begonnen bij Bayside. Dit is een haven. Er hing een gezellig sfeertje, leuke winkeltjes en restaurantjes. We zijn de Thriller speedboat ingestapt en zijn over het water geracet. Ze lieten ons South Beach zien, de eilandjes en huizen van beroemdheden. Heerlijk! Dit was echt leuk!
Daarna zijn we naar South Beach gereden. Hier ontmoette ik mijn Mexicaanse neef. Aangezien fietsen het makkelijkste en handigste vervoersmiddel is, huurden we fietsen en liet hij ons South Beach zien. We zijn ergens gaan eten en reden ’s avonds weer terug. Ik heb echt een super leuke dag gehad en ga zeker nog terug naar Miami!

Nu is het wel weer tijd voor een duik in het zwembad!


Dikke doeeeeiiiii xxxxx



Ps. Mocht je geïnteresseerd of nieuwsgierig zijn naar het filmpje van het interview. Laat het me weten. Aangezien deze blog voor iedereen zichtbaar is, heb ik besloten geen namen te noemen. Deze lieve mensen zijn ten slotte wel gasten van mijn werk.
axsmoctezuma@gmail.com